ایکس ری بازرسی چمدانی و دستگاه های ایکس ری پزشکی قابلیت تابش پرتو اشعه ایکس را دارند. این دو دستگاه از لحاظ کاربرد و هدف متفاوت هستند، اما هر دو برای تصویربرداری داخلی از اشیا یا افراد استفاده می شوند. در این مقاله، می خواهیم میزان تابش پرتو اشعه ایکس در دستگاه های بازرسی چمدانی ایکس ری و دستگاه های ایکس ری پزشکی را مقایسه کنیم.
تابش پرتو اشعه ایکس یکی از روش های تصویربرداری است که برای قابل ملاحظه کردن اجزای داخلی شیء استفاده می شود. این پرتوها از مواد مختلف عبور کرده و پس از آن با استفاده از سنسورهای حساس به پرتوهای ایکس، تصویر ساخته می شود. این تصویر می تواند اطلاعاتی در مورد ساختار داخلی شیء، اندازه و شکل آن را ارائه دهد.
دستگاه های بازرسی چمدانی ایکس ری اغلب در فرودگاه ها و ایستگاه های امنیتی استفاده می شوند. هدف اصلی این دستگاه ها، تشخیص و تشخیص اجسام غیرمجاز مانند سلاح، مواد مخدر یا اشیاء خطرناک در چمدان ها و کیف های مسافران است. این دستگاه ها قادر به تشخیص مواد مختلف از قبیل فلزات، پلاستیک، مواد آلی و غیره هستند. با استفاده از تکنولوژی ایکس ری، این دستگاه ها تصاویری از محتویات چمدان ها تهیه می کنند و در صورت شک، امکان تفتیش دستی نیز وجود دارد.
معمولاً دستگاه های بازرسی چمدانی ایکس ری از پرتوهای ایکس با توان کمتری استفاده می کنند. این به این معنی است که میزان تابش پرتو اشعه ایکس در این دستگاه ها نسبت به دستگاه های ایکس ری پزشکی کمتر است. این امر به منظور کاهش اثرات جانبی ناشی از تابش پرتوها بر افراد استفاده کننده و نیز برای جلوگیری از آسیب رساندن به محتویات چمدان ها و کیف ها است.
دستگاه های ایکس ری پزشکی هدف دیگری را دنبال می کنند. این دستگاه ها برای تصویربرداری از اعضای بدن انسان و تشخیص و تشخیص بیماری ها و مشکلات سلامت استفاده می شوند. در این دستگاه ها، تابش پرتو اشعه ایکس با توان بیشتری استفاده می شود تا بتواند تصاویر دقیقی از اعضای داخلی بدن ارائه دهد.
چه میزان از اشعه ایکس خطرناک است؟
اشعه ایکس، در صورتی که به میزان زیاد به بدن انسان وارد شود، میتواند خطرناک و مضر باشد. این اشعهها ممکن است باعث اختلال در کارکرد سلولها و تکثیر آنها شوند و در مقادیر بسیار زیاد، میتوانند موجب بروز سرطان و حتی مرگ شوند.
به طور کلی، استفاده از اشعه ایکس در آزمایشهای پزشکی و تصویربرداری به منظور تشخیص بیماریها و درمان آنها بسیار حائز اهمیت است. اما باید توجه داشت که میزان اشعه ایکسی که به بدن وارد میشود، باید در حد مجاز باشد تا خطرات جانبی کاهش یابد.
به طور کلی، متخصصین در زمینه تصویربرداری پزشکی تلاش میکنند که مقادیر کمتری اشعه ایکس را در آزمایشها استفاده کنند تا خطر ابتلا به سرطان و آسیب به سلولها را کاهش دهند. همچنین، استفاده از لوازم حفاظتی مانند محافظها و لباسهای سربی نیز میتواند میزان خطر اشعه ایکس را کاهش دهد.
بنابراین، میزان خطرناکی اشعه ایکس بستگی به مقدار و مدت زمان تابش آن به بدن دارد. ضروری است که در هنگام انجام آزمایشها و تصویربرداریهای پزشکی، فقط از مقدار لازم اشعه ایکس استفاده شود و در صورت امکان، از آزمایشهای غیرضروری خودداری کنید. همچنین، با پزشک معالج خود درباره میزان اشعه ایکس و خطرات آن مشورت کنید.
میزان دوز مجاز پرتوگیری اشعه ایکس، با واحد میلیسیورت (mSv) محاسبه میشود. انجمن رادیولوژی آمریکا میزان دوز مجاز دریافتی در طول سال را حداکثر 100 mSv اعلام کرده است.
در طول فرایند رادیوگرافی، میزان دوز دریافتی هر قسمت از بدن به صورت زیر است:
- رادیوگرافی دندان: 0.01 mSv
- رادیوگرافی قفسه سینه: 0.1 mSv
- سیتی اسکن قفسه سینه: 10 mSv
- خطر ابتلا به سرطان: 100 mSv
- مرگ: 10000 mSv
به عنوان مثال، در یک رادیوگرافی دندان، میزان دوز دریافتی تقریباً 0.01 mSv است که در محدوده مجاز قرار دارد. اما در سیتی اسکن قفسه سینه، میزان دوز دریافتی تا 10 mSv میرسد که در حد مجاز قرار دارد. بیش از این میزان ممکن است خطرناک باشد و در مواردی مانند خطر ابتلا به سرطان و مرگ، میزان دوز بیشتر است.
مهم است که در هنگام انجام آزمایشها و تصویربرداریهای پزشکی، تنها از میزان لازم اشعه استفاده شود و میزان دوز دریافتی در حد مجاز باشد. همچنین، همواره با پزشک معالج خود درباره میزان دوز اشعه و خطرات آن مشورت کنید.
میزان دوز ایکس ری در دستگاه X-Ray بازرسی، بستگی به نوع و کاربری دستگاه دارد. معمولاً در دستگاههای X-Ray بازرسی، میزان دوز اشعه کمتر از دستگاههای تشخیص پزشکی است. اما برای اطمینان بیشتر و اطلاعات دقیقتر، بهتر است با تولیدکننده یا فروشنده دستگاه X-Ray بازرسی تماس بگیرید و اطلاعاتی درباره میزان دوز اشعه در دستگاه مورد نظر خود دریافت کنید.
همچنین، میزان دوز اشعه در دستگاه X-Ray بازرسی باید به طور دورهای توسط متخصصین و نیروهای مسئول امنیتی بررسی و کنترل شود تا از رعایت استانداردهای ایمنی و حداقلی برای حفظ سلامت افراد مطمئن شوید.