ایمنی اشعه ایکس: تابش پرتو اشعه ایکس (X-RAY)
تشعشعات اشعه ایکس، شامل تشعشعات طبیعی و ساخته دست بشر، در زندگی روزمره ما حضور دارند. این نوع تشعشعات را نمی‌توانیم با حواس خود مشاهده یا احساس کنیم، اما از خطرات و مزایای آن آگاهی داریم. در این مقاله، ما به بررسی ایمنی اشعه ایکس و تابش پرتو اشعه X می‌پردازیم و با مزایا و خطرات این ابزار قدرتمند آشنا می‌شویم.
در ARIOTEK ما هر روز با اشعه ایکس کار می کنیم. ما اسکنرهای امنیتی می‌سازیم که از منابع انرژی اشعه ایکس برای دیدن اشیا و یافتن تهدیدات پنهان مانند سلاح‌ها، مواد منفجره و سایر کالاهای قاچاق استفاده می‌کنند. ما در تمام تاسیسات خود ایمنی اشعه ایکس و پرتویی مناسب را رعایت می کنیم. در این مقاله دانش ایمنی اشعه ایکس خود را به اشتراک می گذاریم تا به شما در درک بهتر مزایا و خطرات این ابزار قدرتمند کمک کنیم.
مطالعه مقاله دستورالعمل های ایمنی و هشدارهای نصب و نگهداری دستگاه X-RAY بازرسی
اشعه ایکس چیست؟
اشعه ایکس نوعی تابش الکترومغناطیسی است که به صورت امواج منتقل می شود. ماشین‌های اشعه ایکس سنتی برای دیدن اجسام خاص به عبور این امواج از جسم متکی هستند. روش دیگر، نوع دیگری از تصویربرداری اشعه ایکس به نام backscatter وجود دارد که از جسم منعکس می شوند و یک تصویر را تشکیل می دهد. اشعه ایکس نامرئی و بی بو است. برخلاف سایر تشعشعات الکترومغناطیسی، مانند نور مرئی، ما نمی توانیم اشعه ایکس را با حواس خود تشخیص دهیم. ما نمی توانیم اشعه ایکس را ببینیم یا بو کنیم، اما آنها در اطراف ما هستند. ما هر روز در معرض این اشعه و سایر اشکال تابش طبیعی هستیم، از جمله غذاهای خاص (مانند موز)، مواد معدنی مدفون در زمین (مانند اورانیوم)، خورشید، و تابش پرانرژی خارج از منظومه شمسی. تمام این تشعشعات پس زمینه روزانه به قدری ناچیز است که بدن ما به راحتی می تواند آن را جذب کند.
بعد از کشف اشعه ایکس توسط دکتر ویلهلم رونتگن، محققان دیگر نیز به سرعت در مورد این فناوری جدید تحقیقات خود را آغاز کردند. در این میان، ماری کوری یکی از فیزیکدانانی بود که به تحقیقات بر روی تشعشعات ایکس پرداخت و به درک ما از آنها کمک کرد. او نشان داد که قرار گرفتن در معرض این تشعشعات بدون حفاظت مناسب می‌تواند برای سلامتی ما ضرر آور باشد. همچنین، او یکی از اولین اسکنرهای قابل حمل اشعه ایکس را توسعه داد که در جنگ جهانی اول برای تشخیص آسیب‌های میدان جنگ استفاده می‌شد.
اکنون، با استفاده از نرم‌افزارهای تصویربرداری پیشرفته، داده‌های جذب اشعه ایکس به تصاویر تبدیل می‌شوند که ما از آنها استفاده می‌کنیم. در حوزه غربالگری پزشکی و امنیتی، هر توسعه جدید در فناوری اشعه ایکس باعث می‌شود تا روش‌های جدیدی برای محدود کردن افراد در معرض تشعشعات به کار گرفته شود و اطمینان حاصل شود که از این ابزارها به صورت ایمن و مؤثر استفاده می‌شود.
با پیشرفت تکنولوژی، استفاده از اشعه ایکس در تشخیص بیماری‌ها و تهدیدات امنیتی بهبود یافته است. اما همچنان باید توجه به مسائل ایمنی و استفاده صحیح از اشعه ایکس داشت و از تجهیزات و فناوری‌های مناسب استفاده کرد تا سلامتی افراد حفظ شود.
مطالعه مقاله بهداشت و ایمنی اشعه ایکس و دستگاه های بازرسی ایکس ری (X-RAY)
چگونه از اشعه ایکس استفاده کنیم؟
امروزه از اشعه ایکس در صنایع مختلفی مانند پزشکی، نجوم، امنیت و دفاع استفاده می شود. پزشکان و دندانپزشکان از اشعه ایکس برای بررسی نواحی داخل بدن ما استفاده می کنند. علاوه بر بررسی استخوان های شکسته و بررسی سوابق دندانی، اشعه ایکس می تواند به شناسایی بیماری ها (pneumonia ناشی از عکس قفسه سینه) و سرطان ها (سرطان سینه از ماموگرافی) کمک کند. در دوزهای پایین، تابش در اشعه ایکس برای دیدن داخل بدن شما استفاده می شود. در دوزهای بالا، پرتودرمانی با اشعه ایکس سلول های سرطانی را می کشد و با آسیب رساندن به DNA، رشد آنها را کند می کند.
اشعه ایکس در صنایع مختلف به منظور تشخیص، تصویربرداری و درمان استفاده می‌شود. در زیر تعدادی از کاربردهای اشعه ایکس را بررسی می‌کنیم:
پزشکی: در پزشکی، اشعه ایکس به عنوان یک روش تصویربرداری استفاده می‌شود. پزشکان با استفاده از اشعه ایکس می‌توانند ساختارها و اعضای داخلی بدن را تصویربرداری کنند. این تصاویر به تشخیص بیماری‌ها و مشکلات مختلف مانند شکستگی استخوان، آسیب‌های داخلی، عفونت‌ها و تومورها کمک می‌کند.
دندانپزشکی: در دندانپزشکی نیز اشعه ایکس برای تصویربرداری دندان‌ها و ساختارهای مرتبط استفاده می‌شود. این تصاویر به دندانپزشکان کمک می‌کنند تا مشکلات مانند تسکین درد، عفونت‌ها، ترمیمات و موارد دیگر را تشخیص دهند.
نجوم: در علم نجوم، اشعه ایکس استفاده می‌شود تا ستارگان، کهکشان‌ها و اجسام فضایی را بررسی کند. این تابش به ما اطلاعاتی درباره ترکیب شیمیایی، دما و ساختار اجسام فضایی را می‌دهد.
امنیت و دفاع: در حوزه امنیت و دفاع، اشعه ایکس برای تشخیص و تفتیش اجسام مشکوک در مراکز فرودگاهی، مرزها و تاسیسات حساس استفاده می‌شود. این تکنولوژی به امکان تشخیص و شناسایی اشیاء ممنوعه مانند سلاح‌ها، مواد منفجره و قاچاق کالا کمک می‌کند.
پرتو درمانی: در پرتو درمانی، اشعه ایکس با دزهای بالا برای درمان بیماری‌های سرطانی استفاده می‌شود. این تابش می‌تواند سلول‌های سرطانی را نابود کرده و رشد آنها را کند کند.
برای استفاده ایمن و مؤثر از اشعه ایکس، لازم است توسط کارشناسان حاذق و دستگاه‌های مناسب و با رعایت استانداردهای ایمنی استفاده شود. همچنین، مقدار تابش و دز اشعه ایکس باید به طور دقیق کنترل شود تا به سلامتی افراد آسیب نرسد.
چگونه قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس را اندازه گیری کنیم؟ بررسی ایمنی اشعه ایکس
قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس را می‌توان با استفاده از دستگاه‌های اندازه‌گیری دوز انجام داد. این دستگاه‌ها قادرند دز جذب شده از اشعه ایکس را در واحدهای سیورت (Sv) یا واحدهای کوچکتر مانند میلی سیورت (mSv) یا میکروسیورت (µSv) اندازه گیری کنند و به اطمینانی از ایمنی اشعه ایکس به ما دهد.
برای اندازه گیری دوز اشعه ایکس، دستگاه دوز سنج باید در نزدیکی منطقه مورد بررسی قرار گیرد. این دستگاه میزان تابش دریافتی را اندازه گیری کرده و نتیجه را به صورت دز معادل سیورت (Sv) یا دز معادل میلی سیورت (mSv) و ) یا میکروسیورت (µSv) نمایش می‌دهد.
مطالعه مقاله دزیمتری دستگاه های ایکس ری (X-Ray) بازرسی برای اطمینان از ایمنی اشعه ایکس
در صنایعی مانند پزشکی، از دستگاه‌های اندازه‌گیری دوز برای کنترل و بررسی دز تابش استفاده می‌شود. همچنین، در صنایع امنیتی، از این دستگاه‌ها برای اندازه گیری دوز اشعه ایکس در محل‌هایی مانند فرودگاه‌ها و مرزها استفاده می‌شود تا امنیت و سلامت عمومی را تضمین کند.
مقادیر دوز اشعه ایکس که در دستگاه‌های اندازه‌گیری دوز نمایش داده می‌شوند، با استانداردها و حدود ایمنی مقایسه می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که قرار گرفتن در معرض تابش به حداقل رسیده و سلامتی افراد حفظ شده است.
مهم است به استانداردها و دستورالعمل‌های ایمنی مربوط به استفاده از اشعه ایکس توجه کنید و از تجهیزات و دستگاه‌های معتبر و صحیح استفاده نمایید. همچنین، در صورتی که به هر دلیلی نگران قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس هستید، بهتر است با متخصصان ما مشورت کنید.
1 سیورت (Sv) برابر با 1000 میلی سیورت (mSv) و همچنین برابر با 1000000 میکروسیورت (µSv) است.
